......

Entahlah hati ni tetiba rindu bangat kat sahabat2 sepejuangan....rindu nyer hanya Allah je yang mengetahui nyer...Ya Allah moga Kau beri aku kesempatan yang seterusnyer untuk berkumpul dengan sahabat2 yang len....

yela2, masing2 da kehidupan tersendiri.... da yang tgh perjuangan dalam mehnah sebagai seorang pelajar, da yang berjuang di rumah untuk memantapkan lagi skill sebagai suri rumah,hehehe..InsyaAllah,...(Suatu hari nnti), da yang berjuang untuk mempertingkatkan ekonomi masing2...( walaupun x tingkat2 juga)....huhuuhhuuhh..(ni cam perli diri sendiri ni..hhaahaa)....

sebenarnyer kalau nak ikutkan hati ni,sedih n jeles amat2 kat ayong, acu, and uteh... yela diaorg ber-3 skunk dah pegang title student balik,diorg dah abis exam pun 4 first sem degree....huwahuwahuwa....Apapun disebaliknyer, kite bangga dengan korang sebenarnyer.....Ble kite nak sambung ni...parents dah bising ni... bukannyer x nak sambung cuma,xda rezeki lagi..ari tu mohon xdapat... so ingatkan nak sambung for next year punye je.... huhuhuh...doakan tau... harap dapat lah.... tapikan......

Tapikan kadang2 tu tetiba je rasa takut tu muncul.... huhuuhh...yela boleh ke bawa course tu nnti....subject nyer cam ner?...... lec straight ke x??? ....haaaaaaaaaaaaa....pening nyer pikir...haaaa..abaikan je lah...kite redah je nnti.... bukan main redah je tau..tapi redah da target k....hhuuhuh....apa yang penting????? kerjasama...(huhuhuh,mangarut aku ni).... bukan lah apa yang penting..percaya pada diri and kebolehan....huuhhhuhh..aja2... fighting...

Da yang dah keje,....yang x tahan tu sebagai pendidik tu....nasib baik lah kite bukan anak murid korang, kalau x mati lah korang nak mengajar kite,sampai abis tahun pun takat tu jelah...huhhuhu....hahahaaa......

moga kalian suma bahagia n dicucuri rahmat

-Ayong/Ateh/Acu/Ainul/Alang/Andak/Ada/Adeq/Are-chik/Uteh/Uda/Wani-

yang paling penting : Angahku :)

Sayang Sumanyer.....